Algemene Beschouwingen Veur Elkaar – Programmabegroting 2026–2029
Als Veur Elkaar kijken wij met gemengde gevoelens naar deze begroting.
Op papier ziet het er allemaal keurig uit: cijfers strak, grafieken in de juiste kleuren.
Maar wie goed leest merkt dat de balans niet in de boekhouding zit, maar in de portemonnee van onze inwoners.
We geven het toe: van deze begroting werden we niet bepaald euforisch.
Na bladzijde twintig keken we elkaar aan en zeiden:
‘Zullen we eerst maar even ademhalen voordat we verder lezen?’
Want het is een bak werk, dat zien we echt wel maar je krijgt er niet bepaald lentegevoel van.
Gemeentelijke lasten
Er wordt gezegd dat de woonlasten in Steenwijkerland “relatief laag” blijven.
Dat klinkt mooi, maar de werkelijkheid is anders: de afvalstoffenheffing stijgt met bijna 19 procent, de rioolheffing met 7,7 en de OZB gaat ook omhoog.
Dat noem je niet “laag”; dat noem je tegenstrijdig.
En als de gemeente bijna een miljoen euro toevoegt aan de spaarpot, dan kun je moeilijk zeggen dat er geen ruimte is om inwoners te ontzien.
Het lijkt een beetje op sparen voor de toekomst uit de portemonnee van de inwoners.
Wonen
Er wordt veel gesproken over versnellen van woningbouw, maar de uitvoering blijft traag.
1.735 woningen tot 2031 klinkt ambitieus.
Wat wél concreet is: een krediet van 3,56 miljoen euro voor de sanering van Steenwijk Zuid-Oost.
Wij hebben daar destijds met ons geweten tegen gestemd, en dat zouden we vandaag opnieuw doen.
Niet omdat we tegen saneren zijn, maar omdat er destijds onjuiste informatie is verstrekt.
Er werd luchtig over gedaan, de gevolgen bleven onduidelijk, en laten we eerlijk zijn — het is destijds behoorlijk misgegaan.
Het foute memootje van de wethouder.
Duurzaamheid
Veur Elkaar staat voor duurzaamheid, maar dan wél eerlijk en haalbaar.
In de begroting staat dat “iedereen kan meedoen aan de energietransitie.”
Maar laten we eerlijk zijn: verduurzamen is tegenwoordig vooral iets voor mensen met een dikke portemonnee.
Subsidies zijn ingewikkeld, warmtepompen zijn duur en huurders vallen vaak buiten de boot.
Dus zeggen dat “iedereen meedoet” is een beetje alsof je een feestje geeft maar de helft van de mensen niet binnenlaat.
Groene ambities zijn prima, maar laat ze niet ten koste gaan van de gewone portemonnee.
Sociaal domein
Het college schrijft dat het “investeert in passende ondersteuning voor iedereen.”
Dat klinkt mooi, maar in de cijfers zien we wat anders.
Bij huishoudelijke hulp, begeleiding en jeugdzorg staan dubbele posten: 6.711 en 6.711a, 6.712 en 6.712a alsof het college dacht: “We doen er nog een 1’tje bij, dan lijkt het alsof er meer is.
De ene regel stijgt, de andere daalt. Als je ze samenvoegt, blijft er minder geld over.
Dat is geen investering, dat is bezuinigen met een glimlach.
Ondertussen verdwijnt er ook nog menskracht (4 fte) en gaat de bijdrage aan de NWG omlaag.
Dus terwijl er “meer mensen aan het werk” staan op papier, verdwijnen er in werkelijkheid banen.
Het college noemt dat “efficiënter werken.”
Wij noemen dat: “met minder mensen meer doen behalve dan in de praktijk.”
Veur Elkaar vraagt het college om hier open kaart over te spelen.
Zeg eerlijk wat er verschoven wordt en wat dat betekent voor inwoners.
Of, zoals een inwoner het laatst mooi samenvatte:
“Ze noemen het herstructureren, maar bij mij thuis heet dat gewoon: minder hulp en meer gedoe.”
Ons gouden museum
En dan hebben we nog het museum.
Ons eigen gouden project want als er één plek is waar geld lijkt te verdampen tot cultureel erfgoed, dan is het daar.
In de stukken lezen we dat er nog eens twee miljoen euro extra nodig is. Twee miljoen!
En dat in een gemeente waar we discussiëren over elke euro voor zorg, jeugd en voorzieningen.
In Harderwijk bouwden ze voor dat bedrag een compleet museum mét bezoekers;
bij ons lijkt het meer op een museum waar het geld zélf achter glas ligt.
We gunnen iedereen een mooi cultureel huis, echt waar.
Maar laten we eerlijk zijn: dit is geen investering meer, dit is een ambitie met een open einde.
En als we straks ook nog een nieuw logo, directeurskamer en souvenirwinkel moeten bekostigen,
dan kunnen we net zo goed de entreeprijs verdubbelen en er een escaperoom van maken.
Veur Elkaar houdt van historie maar we hoeven niet zélf geschiedenis te schrijven als de duurste gemeente zonder museumbezoekers.
Transparantie en vertrouwen
Er wordt in deze begroting veel gesproken over openheid, samenwerking en vertrouwen.
Maar het technische vragenuur waarin de raad vragen stelt over deze cijfers is niet openbaar.
Dat is een gemiste kans. Transparantie op papier, maar gesloten deuren in de praktijk.
En dan de communicatie van het college zelf.
We zagen het artikel in de Steenwijker Courant: “Alle seinen op groei.”
Een prachtige kop alleen jammer dat veel inwoners inmiddels rood zien van de rekeningen.
Als dit geen campagne is, dan is het in elk geval een knap staaltje voorwerk voor de verkiezingen.
Het is de enige groei waar echt niemand om heeft gevraagd.
“Wij houden van plannen met visie, maar nog liever van besluiten met voeten in de klei.”